Het Waterliniepad - 4 : Utrecht Overvecht - Houten.

Vandaag staat de derde ettappe op het programma. Het startpunt ligt in Utrecht Overvecht. Aangezien dat niet zo ver is neem ik de benenwagen vanuit huis. Tenslotte is het maar een kleine 3 kilometer.

Klop-klop, dat is toepasselijk! Fort de Klop ligt als eerste op de route. Eigenlijk best raar, zo dicht bij huis en hier ben ik nog nooit geweest; Ziet er zo gezellig uit

Maar eerlijk is eerlijk, het is te vroeg om nu al een 'bakkie' te bestellen, dus, hopla, ik ga door.

Via de lange Klopvaart gaat het rechtstreeks naar Fort de Gagel. Ook deze ligt er mooi bij. Wat een mooie winterdag vandaag! Achter dit fort ligt een mooi natuurgebied waar je lekker doorheen kan dwalen....

Dat is dan ook precies wat ik doe! Ik twijfel om over het hek te stappen om zo door het gras te gaan. Dat heb ik dan ook geweten want later blijkt dat ik van de route af zit. Ik had dus toch even over dat hekje heen moeten wippen. Dus weer even terug...

Maar dan zit ik algauw weer richting Westbroek, in de verte kan ik de kerktoren en molen zien liggen. Eenmaal op de Kooidijk gaat het richting Groenekan, echter kiest het pad voor een ommetje, dus ik ook. Maar eerst even tijd voor een kopje thee en een zonnig bankje.

Dit is helemaal niet verkeerd! Ik doe zelfs even de schoentjes uit en geniet van de heerlijke temperatuur.

Maar goed, geen tijd om te luieren. Hup de pas er weer in. Nu naar Fort Ruijgenhoek. Daar is niet veel van te zien vanaf deze kant. Ik ga aan de praat met een visser. Aan het bed op de kade te zien is hij blijven overnachten en hij verteld vol passie over de gevangen karper. Maar ook over de reigers en ganzen die hem de hele nacht wakker hebben gehouden met hun gekwetter...... Hahahahaa, je moet er wat voor over hebben.

Ook nu weer wat bunkers in de weilanden. Ze liggen er verlaten bij. Eenmaal weer de pas er in passeer in de korenmolen Geesina. Een blikvanger op de route van vandaag.

Het gaat nu richting Fort Blauwkapel. Daar is niet veel te beleven. Alhoewel je dwars over het gebied van het fort loopt krijg je meer het idee dat je dwars door een dorp in de stad Utrecht loopt. Op zich ook wel weer bijzonder.

Bij Fort Voordorp is meer te zien. Daar hebben ze behoorlijk werk van gemaakt. Deze lokatie wordt dan ook gewoon gebruikt voor evenemeneten en dergelijke.

Misschien niet helemaal het doel waar men dit voor heeft gebouwd maar op deze manier blijft het wel mooi bewaard. Vanaf dit punt gaat het weer Utrecht in. Misschien niet precies waar je op zit te wachten tijdens het Waterlinie gebeuren. Maar het heeft ook zijn voordelen. Trouwens, al die mensen op straat geeft ook wel weer een vrolijke tint aan deze wandeling en daarbij is er genoeg keuze voor een etenspauze. Ik kies voor de plaatselijke visboer. Ik zet een portie kibbeling en mosselen op het menu! Ik heb wel eens met minder moeten doen onder weg.

Zo, ik kan er weer even tegen! Op naar het landgoed van Rhijnauwen. Van het fort is niet veel te onderscheiden behalve een berg met wat beton. Misschien dat het zicht vanaf de andere zijde beter is maar ik kies er voor om op de route te blijven en koers te zetten richting het theehuis. Het is ook hier weer gezellig druk en dat is niet gek met dit weertje. Een graadje of 17 op de temperatuurmeter maakt het plezierig vertoeven hier. Ben dan ook niet de enigste.

Op naar Fort de Vechten. Bijna dagelijks raas ik hier aan voorbij. Op weg naar werk. Soms is het er aardig druk en dat komt dan ook dat hier veel activiteiten georganiseerd worden. Echter nu is het een grote bouwval! Men heeft een prachtige doorgang gemaakt zodat men dwars over het terrein kan lopen. Echter kan men nu niet veel waarnemen van de historische gebouwen gezien de bouwactiviteiten. Het kan natuurlijk niet altijd meezitten dus gelijk maar weer door.

Eenmaal bij Houten wordt het wikken en wegen. Uiteindelijk kies ik er voor om van het pad af te gaan en richting treinstation Lunetten te gaan. Hier gauw op de trein om richting huis te gaan. Met uiteindelijk 25 kilometer op de teller. Dat is ook wel genoeg voor vandaag....