Klompenpad Gerrit Agterberg (rondwandeling)

30 januari 2020 - Doorn, Nederland

Toch maar eens de stoute klompen aangedaan. Waarom steeds zelf een route verzinnen terwijl er mensen zijn die hier al heel veel vrije tijd in hebben gestopt?

Het is nog behoorlijk schemerig als ik de bolide aan de rand van restaurant Sandeburg parkeer. Een van de weinige eetlocaties in Doorn waar ik nog niet ben geweest.

Het eerste stuk is verhard de Sandenburgerlaan af; al gauw bevind ik mij tussen de prachtige velden en bomen. Het verwachtte beeld in deze buurt.

Via de Dwarsweg en Buntlaan loop ik bijna vanzelf de Schaapskooi binnen. Dat doe ik natuurlijk niet maar vervolg mijn weg naar een prachtige boerderij 'het Boompje' op de Gooyerdijk.

DSCN1350

Later zal ik die nogmaals op mijn pad vinden maar of dat helemaal de bedoeling is?

Al gauw zie ik in de verte het landgoed Sandenburg. Wel even goed kijken met al die nevel. Het kasteel wordt nog steeds particulier bewoond door de familie van Lynden van Sandenburg. De Oranjerie is daar in tegen in te zetten als trouwlokatie.

DSCN1355

Het is glibberen door het bos, een dikke laag modder blijft kleven onder mijn schoenen. Het resultaat van behoorlijk wat regenvocht.

Ik had gehoopt dat het vandaag niet al te veel asfalt was maar uiteindelijk ben ik weer blij dat ik op de Langbroekerdijk loop.

Maar dan komt de valkuil! Mijn GPS, doorgaans zeer betrouwbaar, zegt me dat ik nog veel langer deze weg moet volgen maar ik zie toch echt een bordje van het klompenpad naar een pad wijzen recht het weiland in...

Hmmmm; misschien een wegwijziging? Want op die Langbroekerdijk moet je toch steeds weer opletten dat ze de veters niet uit je schoenen rijden. Ik neem het risico...

DSCN1364Op zicht best wel een mooi pad. Aan de ene kant mooie knotwilgen en aan de andere kant een mooie wijde. Ok, modderig, maar daar moeten we met deze tijd van het jaar niet moeilijk over doen.

Wat hekjes door en uiteindelijk kom ik weer op een verharde weg. Zo te zien moet ik die oversteken en mijn pad vervolgen; althans volgens de bordjes....

DSCN1365Alleen wil dat niet zo lukken. Het hele pad ligt vol met twijgen en daarbij volgt een waarschuwing dat ik vooral uit moet kijken voor teken! Dat laatste is te voorkomen echter moet het pad wel betreedbaar zijn. Eens kijken of er verder op meer informatie te vinden is. Ook hier staat weer het bordje van het klompenpad. Maar zoals vermeld, komt deze omgeving en zeker de boerderij 'het Boompje' wel heel erg bekend voor..... Toch mijn maatje de Garmin er even bij pakken; het lijkt er op dat dit een soort van verkorting is van het pad. Ik zou in no-time weer voor mijn auto staan.

Verleidelijk maar niet helemaal de bedoeling dus ik besluit om via de Gooyerdijk en Bovendijkerweg weer de route op te pakken. Uiteindelijk loop ik weer over de Langbroekerdijk. Het beeld blijft prachtig want de hele route bevind zich tussen mooie landerijen, weidevelden en af en toe een stukje (blubber)bos. Aan het eind van deze weg maak ik nog een klein ommetje over het Overlangbroekse pad. Via dit pad kom ik uiteindelijk weer op het originele pad. Maar dat laat ik links liggen want ik wil niet in Wijk bij Duurstede eindigen. Dus ik loop niet de Amerongerwetering uit maar kies weer voor het bospad en ga richting Leersum. Ondertussen kom ik ook de eerste medewandelaars tegen. Heel langzaam komt er een klein zonnetje door en dat is onderweg goed te merken.

DSCN1377

Dit is een mooi stuk richting het park van Broekhuizen. Hier wordt het ook al weer wat drukker. En dat is ook logisch want hier is het zeer mooi. Een van de parels van de zogenoemde Stichtse Lustwarande: een lint van buitenplaatsen, villa’s en oudere hofsteden dat zich uitstrekt van De Bilt tot Amerongen. Met name tussen 1840 en 1920 was de streek vooral in trek bij rijke Amsterdammers die wilden ontsnappen aan de stedelijke drukte. Nu is het juist andersom want ik kom behoorlijk wat wandelaars tegen. Er blijkt hier ook een korte route te lopen van 2,4 km.

DSCN1381

DSCN1383

Ik ben nu ruim over de helft en kies er voor om via wat bospaden, landwegen en verharde weg weer richting auto te gaan. Ik moet de route een stukje verleggen in verband met wat privéterrein. Het laatste stuk wordt ik nog verrast door middel van wat knorgeluiden. Wat heb ik nu aan mijn broek hangen? Al gauw blijkt er een stuk bos afgezet en een aantal leuke varkens moeten hier de grond omploegen. Wanneer ze mij zien komen ze al luid knorrend op mijn af stieren! Roestig maar jongens, ik doe echt niets....

Dan is het niet meer ver en eerlijk gezegd vind ik het ook wel genoeg zo. Een mooi begin aan mijn klompenpaden avontuur. Dat er maar veel mogen volgen. :)

Foto’s