Klompenpad Stoetwegenpad

24 juli 2020 - Driebergen-Rijsenburg, Nederland

Vandaag valt de keuze op het klompenpad 'Stoetwegenpad'. Ik zou eigenlijk richting Limburg vertrekken voor het Krijtlandpad maar gezien de late dienst gisteren en het feit dat de weergoden niet allemaal op de zelfde lijn lijken te zitten kies ik maar voor een route dichterbij huis.

Ik sla overigens het advies om mijn auto bij het pannenkoekenhuis te parkeren in de wind. Te veel gedoe rond het nieuwe station, achteraf had het prima gekund. Maar goed, ik kies er voor om hem te parkeren bij 'het Kabinet' bij Bunnik. Bekend terrein voor mij daar ik voorheen regelmatig gebruik maakte van de Carpoolplaats.

Hiervandaan is de route snel opgepakt. Ik besluit om richting Zeist te beginnen, zonder enige reden eigenlijk. Al gauw verbaas ik mij er over dat ik al weer over een mooi pad loop, zo midden in het industrieterrein bij de Rumpsterweg. Daarbij loop ik ook weg van het A12-geweld; alhoewel dit lang als een hinderlijk gezoem op de achtergrond blijft hangen. Ik passeer het landgoed rond zorginstelling Wulperhorst en kom al gauw uit op de Blikkenburgerlaan. De velden van voetbalvereniging Jonathan liggen er verlaten bij. Ik heb er flink de pas in al zeg ik het zelf.

Ruimschoots voor de Driebergseweg gaat het ineens rechtsaf langs de Blikkenburgervaart. Dit is een mooi stukje. Ik twijfel er ook even aan om een bankje te zoeken. Maar de keuze wordt gemakkelijk gemaakt, laten de bankjes op dit stuk allemaal bezet zijn! Ik ben dus niet de enigste die van dit stukje geniet.  Dan nog maar even door.

Via het Perenlaantje kom ik dan alsnog uit op de Driebergseweg. Hmmm, hier is het even minder, veel lawaai van het aanwezige verkeer. Gauw oversteken naar het landgoed 'de Breul'. Dit is ook een mooi stukje en ik vind gauw een bankje om even wat te eten en te drinken. Erg lang maak ik het niet, mede doordat het weer lichtjes begint te regenen, dan kan je maar beter lopen. Ik sta algauw bij het pannenkoekenhuis 'Princenhof'. Dicht nog natuurlijk maar ik kan mij nog herinneren dat men hier een hele aparte pannenkoek op het menu heeft staan.... Pannenkoek frikandel speciaal! Die zou ik toch niet zo snel bestellen.

Vanaf het pannenkoekenhuis is het even zoeken. Door de verbouwing van het Centraal Station Driebergen zijn de markeringen verdwenen. Even spoorzoekertje gespeeld voor de beste route om het pad te vervolgen. Er volgt trouwens een wat saaier stuk. Maar als de Odijkerweg weer verlaten wordt is dat gevoel al weer snel verdwenen. Even onder de A12 door staat een prachtig huis, maar bijna tegen de A12 aangeplakt, daar moet je maar zin in hebben....

Het laatste gedeelte is werkelijk prachtig, het laatste stuk loopt geheel langs de Kromme Rijn. Dat blijft toch altijd speciaal. Daarom bereik ik met een goed gevoel weer mijn kilometervreter om daarvandaan weer naar huis te rijden. Al met al een heel wisselend pad tussen twee drukke autowegen (A12 en Driebergseweg) in. 

Onder foto's vind u ook het fotoboek behorende bij dit pad.

Liever een kleine foto impressie via een filmpje? Kijk dan bij de video's.

Foto’s