Texelpad - dag 3

De Koog – Cocksdorp  (20 km)

Vandaag dus weer met de bus naar het punt waar de vorige keer zijn gestopt. De Nikadel (nee, geen frikandel) in de Koog. Algauw zitten we weer op het pad. Het eerste stukje gaat door het bos maar algauw bereiken we de Nol van Bertus, of soms aangeduid met Bertusnol. Dit is een hoge zandduin (circa 20 meter) waar men vroeger toezicht hield over de duinwerken die werkzaam waren in het natuurgebied de Muy. Dit is trouwens een prachtig stukje wandelgebied wat helemaal door loopt tot aan de Slufter. Hier grazen nog runderen in hun natuurlijke omgeving en gelukkig zijn de honden meer onder de indruk van hen dan andersom…..

Het is aardig door lopen in dit natuurgebied en we zijn zeker niet de enigsten. Nu komen we al diverse wandelaars en fietsers tegen, laat staan wanneer het hoofdseizoen is.

Vrij onverwacht lopen we al weer de Slufter binnen. Een niet geheel onbekend gebied bij ons daar we hier regelmatig zijn geweest tijdens ons vakantieverblijf op Texel. Deze keer gaat het niet naar de opening richting de zee maar loopt het pad vrijwel parallel aan de hoge dijk. Ook hier worden weer diverse vogels gespot.

Dan gaat het over het fietspad richting het bungalowpark ‘de Sluftervallei’. Hier hebben we tal van keren gestaan en stiekem gezegd ook wel eens illegaal….. We waren toen wel een ietsje jonger.

Ter hoogte van het tentenkamp gaan we door de duinen richting het strand. Hier zien we pas echt hoe hard het waait want het duinzand wordt over het strand geblazen. Het tempo gaat beduidend omlaag zo tegen de wind in maar met de vuurtoren in zicht als stimulans is het geen probleem, dan maar een tandje lager.

Bij het restaurant bij de vuurtoren nemen we een kleine maaltijd. We laden ons op voor de laatste kilometers. Ook nu gaat het weer via een klein natuurgebied richting Cocksdorp. De dijk mogen we helaas weer niet betreden met de honden dus pakken we de parallel weg aan deze dijk. Moeiteloos bereiken we het eindpunt in Cocksdorp. De bus komt al gauw en comfortabel kiezen we een plaatsje achterin. Dat moet ook wel want we moeten eerst helemaal naar de Veerhaven om dan weer door te rijden naar de halte vlak bij ons huisje. Een leuk reisje van rond de drie kwartier.

Zo komen we tot de conclusie dat we bijna alle bushaltes hebben gezien op het eiland en dat we dus het rondje Texel gaan maken ter voet maar ook met de bus. De enigste die echt een beetje vakantie heeft gehad deze dagen is onze auto. Maar goed, die heeft het ook verdiend nadat hij afgelopen week wederom goed door de keuring is gekomen.

Zo, de derde etappe is weer geschiedenis. Ook vandaag weer een totaal andere omgeving als de eerste twee dagen. Misschien niet zo’n spektakel op het eind maar dat komt mede doordat we in deze omgeving reeds meerdere malen zijn geweest. Maar die vuurtoren blijft de moeite waard!