GR5 - 2015-5

le Bernex - Chalet(!) Reuser de Bise

Een uitstekend ontbijt vandaag En onze gastvrouw red ons ook nog uit de brand als het blijkt dat de bakker nog een uurtje blijft uitslapen. Met wat proviand voor onderweg kunnen we toch op pad.

We kunnen gelijk onze borst nat maken. 500 hoogtemeters leveren behoorlijk wat zweetdruppels op. Steil gaat het naar 1400 meters en niet allemaal even begaanbaar. We maken nog een foutje ook; helemaal niet erg want het uitzicht op de Mont Baron is de moeite waard. Echter betekend het wel dat we dit klimpadje op ons kont glijdend weer naar beneden moeten. Het kost ons een uur extra maar is zeker de moeite waard en daarbij, wie zit er op ons te wachten? al gauw zitten we weer op route.

Op naar la Tete des Fieux. Een flinke steile klim naar 1772 meter. Maar wat een prachtig uitzicht. een prima moment om even naar nieuwe lucht te snakken en het er even van te nemen. Stokbroodje erbij maakt het compleet.

Na deze pauze gaan we richting Pointe de Pelluaz. Een van de mooiste stukken van de route volgt zo lopend tussen de bloemen bovenop de bergkam. Daar is het even zoeken; mede door de bouw van een nieuwe skipiste is het pad niet helemaal te traceren. De contouren zien we nog wel maar dit gedeelte is niet meer betreedbaar! Na even navraag gedaan te hebben moeten we flink steil dalen; de voeten protesteren maar we moeten toch verder.

Gelukkig gaat het daarna weer steil omhoog en pakken we de route weer op. Waarschijnlijk had het oude pad ons gewoon op de zelfde hoogte gehouden. Ach, we blijven op deze manier lekker bezig.

Bij het Lacs d'Houche gaat het weer naar beneden en zien we dat de tijd al aardig wegtikt. Het is al half vier; eigenlijk de geplande eindtijd. Ook het water wordt schaars; gebroederlijk wordt alles verdeeld. Vanwege de brandende zon is dit ook echt wel nodig. Nooit geweten dat je op water zo goed kunt lopen.

Het wordt steeds moeilijker. Een aantal pauze volgen, de brandstof raakt op. Uiteindelijk staan we op de Col de Bise. Hier lopen veel schapen en berggeiten. Wij zelf zakken naar het niveau van schildpadden. We mogen nog even dalen en eigenlijk hebben we nauwelijks pijntjes maar vinden we het wel genoeg zo. Waarschijnlijk het effect van veel zon op het bolletje.

Uiteindelijk bereiken we omstreeks 6 uur Chalet Reuser de Bise. Tijd voor drank! Bij deze boerengite is douchen helaas niet mogelijk, daar gebruik je de watertrog maar voor van de dieren. Brrrrrr, ijskoud bergwater! WC? Toilet? Nooit van gehoord; zoek maar een plekje in de natuur. Erg bijzonder dit alles maar wel weer een unieke ervaring.

Ook het slaapgedeelte is uiterst pover en niet okselfris maar aangezien we geen keuze hebben nemen we het maar voor lief. Een keuze voor menu hebben we ook niet dus laten we het kaasplankje maar smaken. We schuiven daarna maar snel het bed in. Ach wat kan je ook verwachten voor 8 euro per nacht? Je moet alles een keer meegemaakt hebben toch?