GR5 - 2014-5

Mouthe - Chapelle des Bois (23 km)

Heerlijk, ook vandaag doet de zon het weer best. Even snel ontbijten en een extra stukje tape over de blaren en op pad. Net op route komen we een bord tegen wat ons verteld dat deze streek rond Mouthe ook wel het Siberië van Frankrijk genoemd wordt. Door bepaalde luchtstromen zijn hier 's winters temperaturen van -30 graden Celsius mogelijk! Brrrrr, fijn dat vandaag gewoon de zon actief is.

Het eerste gedeelte van de route, zo'n 7 kilometer, ligt nagenoeg parallel aan de D45. Af en toe via wat bos maar ook voldoende open om zo van het uitzicht te kunnen genieten. We stappen redelijk door en in 7 kwartiertjes zijn we dan ook in Chaux-Neuve. We treffen het daar want we kunnen terecht op een terras, ondanks dit officieel nog gesloten is. Gelukkig zijn er uitzonderingen mogelijk daar er wel al personeel aanwezig is. We zitten nog geen twintig minuten of onze Franse vriend schuift ook weer aan!

Maar goed, niet te lang blijven kletsenbetsen, er moet ook gelopen worden vandaag! We passeren een skischans met 3 kunststof banen en tot onze verbazing gaan er op de kleine schans ook mensen naar beneden. Je kunt er beter maar klaar voor zijn als de winter komt.

Het pad gaat voornamelijk net buiten het plaatsje via open terrein maar langzamerhand veranderd dat en wordt dat verruild door bossen. Eigenlijk is dat best wel lekker met die felle zon.

Chapelle des Bois nadert en net aan de bosrand pakken we nog even een pauze. Tenslotte hebben we tijd zat en aangezien het er zo prachtig is moet het ook kunnen. We maken ons op voor de laatste loodjes.

We moeten het even navragen daar er zoveel gite-mogelijkheden zijn maar uiteindelijk weten we ons verblijf te bereiken. Even een drankje en verfrissen onder de douche. We maken daarna de schade op en bij het bekijken van de hakken is er maar één conclusie mogelijk: hier stopt ons loopprogramma van dit jaar. De hakken zijn er slecht aan toe en maakt doorgaan onmogelijk....

Niets eens een moeilijk moment omdat er ook niet meer in zit. 's Avonds nog even lekker genieten van een lokale maaltijd. Ondertussen is er ook een wandelclub met een mannetje of veertig aangeschoven. Dus wederom gezelligheid. Moe en voldaan het bed in.

De volgende dag gaat de wandelclub richting de kaasmakerij. Mijn frans is niet zo bijzonder (spreek het totaal niet) maar ik krijg het idee dat mijn hakken ondertussen een toeristische attractie aan het worden zijn. Snel de taxi in en op weg naar Morteau waar onze auto staat. Een behoorlijk lange rit nog en we hebben geluk daar we bijna een hert van onze voorbumper moeten schrapen.

Jammer dat we onze route niet hebben kunnen voltooien tot aan Nyon. Maar wees gerust, in 2015 komen we gewoon terug!