GR5 - 2017-3

Dinsdag 5 sept.

Deze mensen moeten gehoord hebben wat ik bedoel met vers brood. Een lekker verse croissant en stokbrood bij het ontbijt. Dat doet de mens goed. Van buitenaf misschien niet een super hotel maar zeker aan te bevelen.

We gaan weer klimmen!

Rond 8 uur vertrekken we voor de beklimming van de Col de Voza. Niet zo’n hoge berg deze keer gelukkig. Toch zitten er behoorlijke klimmetjes onderweg. Het kost weer de nodige moeite en zweetdruppels. Maar liever nat van het zweet dan van de regen toch? Het pad loopt voornamelijk langs diverse skihellingen omhoog, dit is echt een streek die vooral in de winter populair moet zijn. We bereiken de top vrij volgens schema en drinken daar wat.

Mooie route maar weinig mogelijkheden.

De daling die daarop volgt is best pittig te noemen. We lopen door de volgende plaatsjes Fioux, Bionmassy, Champel en Tiressa heen. Een mooie route maar nergens is wat eten of drinken te krijgen. Gelukkig hebben we nog een paar krentenbollen in onze rugzak. Af en toe komen we een waterreservoir tegen en daar maken we met deze temperatuur (26 graden) graag gebruik van. Bart begint zoals gewoonlijk rond te bellen voor een overnachtings mogelijkheid. Overal horen we het zelfde: vol!

Waar gaan we slapen?

Nu raken we niet snel in paniek maar het begint zorgelijk te worden. Uiteindelijk vind hij een plaats op een gite- camping bij contanines-Montjoie. Dat is nog een behoorlijke trippel langs de rivier maar uiteindelijk lopen we half vier de camping op. We hebben echt geluk want we hebben een plaatsje boven de eetzaal gekregen. Oorspronkelijk voor het personeel maar voor ons maken ze plaats. Later schuiven er nog een Duitse fietser en Chinees meisje aan.

Hier is het flink druk met de TMB lopers ( Tour de Mont Blanc). Voor de zekerheid informeert Bart alvast voor de volgende dag. Hij belt zich nog een slag in de rondte net als eerder deze dag maar vanaf hier zijn er geen slaapplaatsen meer vrij! We kunnen dus niet de Col du Bonhomme op! Plan B komt uit de hoge hoed.....

Spijtig maar we besluiten dan maar om morgen naar de auto af te reizen om ons te verplaatsen naar Landry. We vinden het zonder om nu al te stoppen en daarbij willen we niet aan de verwachtingen van het thuisfront voldoen: 'jullie komen toch wel weer eerder thuis'.

We hebben genoeg tijd voor een wasje, douchen en een praatje met Florie. Dit Zwitsers meisje zijn we al vaak tegen gekomen en een babbeltje is snel gemaakt. Stoer hoor om dit in je eentje te doen. Zij heeft trouwens ook niet gereserveerd maar hoopt er op dat ze haar niet weigeren... Dat heet gokken!

Tijdens het eten zitten we samen met Ron (uit Voorhout) en een Duitse en Engelse vriend. We vinden elkaar duidelijk en de humor vliegt over en weer. De heerlijke paella smaakt op deze manier nog beter en zo volgt een hele gezellige maaltijd.

Daarna zitten we nog even met Ron aan de bar maar besluiten we de kooi snel op te zoeken daar we de enige zijn.

Ondanks het slechte nieuws dat we niet door kunnen toch weer een prachtige dag.