GR5 - 2016-5

Refuge Alfred Wills - Refuse Moede-Artenne (15,5 km)

Refuse Moede-Artenne - Servoz (7 km)

Zo, het is er 's nachts aardig opgekletst! Er waren flinke donderbuien te horen. Maar zodra we wakker zijn is daar weinig meer van te merken. We krijgen groen licht om weer verder te trekken, het noodweer is voorbij.

Na een klein ontbijtje trappen we gelijk weer af. We mogen gelijk weer aardig steil omhoog en af en toe is dat door wat sneeuw en ijs. Vooral het laatste stuk naar de bergovergang is best spannend voor mij. Dan toch meer even naar de wat kalende schoenen te kijken in plaats van om je heen en al helemaal niet naar beneden de diepte in. Als ik dit van te voren had geweten had het mij weer een nachtrust gekost.

Maar goed, je loopt met anderen dus laat je jezelf al gauw meeslepen. Net over de bergkam heen moet het meer liggen maar daar is weinig van te zien. Een grote sneeuw en ijsmassa strekt zich voor ons uit. Het wordt nu even bikkelen in plaats van wandelen. Met een beetje giswerk zoeken we onze weg, gelukkig kunnen we de Col d'Antenne goed zien liggen.

Het kost behoorlijk wat energie om de top te bereiken. Brrr; die wind maakt het behoorlijk koud. Snel maar afdalen naar de Refue de Moede-Anterne. Onder het genot van een bord spaghetti en omelet hebben we een spoedberaad. Wat gaan we doen?

We komen tot de conclusie dat het te veel van het goede is om nog zoveel uur door de sneeuw te bikkelen. En ondertussen is er dan ook weinig te genieten. We besluiten dan ook af te zakken naar Servoz om daar op zoek te gaan naar een taxi. Dat blijkt achteraf nog een behoorlijk klus die ons nog wat uurtjes kost. Na een forse afdaling komen we tot aan Lac Verte en daar regelen we een taxi. We moeten even geduld hebben maar dat is ook gelijk een mooi moment om terug te blikken op 5 hele fijne dagen.

Conclusie: tot volgend jaar!